1 prettr
m., pl. prettar, Barl. 197, but mod. prettir; acc. pl. prettu; [A. S. Dictionaries give a word præt, pl. prattas; but the age and the etymology of this word are uncertain]:—a trick; var þetta ekki nema prettr þeirra, Fms. i. 59, Fs. 73; konungr mælti, þetta er p. yðvarr, Fms. vii. 32; hafa þeir sýnt eigi góðan prett, Ld. 704; sviksamliga prettu, Stj. 144, Al. 68, Barl. 24; Þórir svarir at hann hirði ekki um prettu þeirra Erlings, Ó. H. 115; þetta vóru þínir prettar, Barl. 197; etja e-n við prettu, Ísl. ii. 224 (in a verse of the beginning of the 10th century, if the verse be genuine).
2 prettr
COMPDS: prettafullr, prettalauss.