Undra

Norrøn Ordbok - undra

Betydning av det norrøne ordet "undra"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet undra kan bety:undra

undra
að, to wonder at a person or thing, with acc.; þetta undra víkingar, Fas. ii. 530; allir undra þessa manns afl, Finnb. 274; undra allir geysi-mjök hans meðferði, Th. 77; þeir undra hví eigi var upp lokit, Stj. 383; undrandi er hann var þar kominn, 359; síðan undraði engi maðr, at …, Sks. 646 B; fólkit gékk allt út úr kirkjunni ok undraði, 116; vendu heim þaðan ok undruðu mjök, Hom. 120.
undra
2. in mod. usage the active is mostly impers.; mig undrar, it astonishes me.
undra
II. reflex. to wonder; undrask öglis landa eik hví vér sém bleikir, Ó. H. (in a verse); fóru menn út ór hverri borg at undrask þá, Nj. 48; hann undraðisk þat, at …, 185; hann undraðisk þat mjök, at …, Edda 1.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᚾᛏᚱᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

acc.
accusative.
m.
masculine.
impers.
impersonal.
mod.
modern.
pers.
person.
reflex.
retlexive.

Siterte verk og forfattere:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back