1 VÁG
f. pl. (vóg, vog), [Germ. wage], scales, a balance; einar vágir skulu ganga uni land allt, Jb. 376; pundara né aðrar vágir, Gþl. 526; hann biðr Gilla taka vágina, Ld. 30; skipta með vágum, Fms. vi. 183; réttri vág, Al. 46; vág ok mæling, Stj. 23.
2 VÁG
2. a weight; vág mína af gulli, Flóv. 33; skálir jafna tvær vágir, 732. 18.