Gnöllra
Słownik staronordyjski - gnöllra
Znaczenie staronordyjskiego słowa "gnöllra" (lub gnǫllra)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- gnöllra (gnǫllra)
- að, (nöllra, Karl. l. c.; hence the mod. nöldra to grumble, nöldr grumbling):—to howl, bark; hundrinn hljóp upp gnöllrandi, Fas. iii. 545; haukar þeirra gnöllraðu, Karl. 376, v. l.; við þessi orð spratt hundrinn upp ok gnöllraði hátt, Fms. iii. 13; hjarta hans gnöllraði í honum innan-brjósts eins og greyhundr, rendering of Od. xx. 13, 14; þar eru tveir hundar ok nöllra þeir ok grenja, Þiðr. 245.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego gnöllra może być bardziej dokładnie napisane jako gnǫllra.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚾᚢᛚᛚᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- mod.
- modern.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Od.
- Odysseifs-kvæði, prose, 1829.
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)