Meina-lauss
Słownik staronordyjski - meina-lauss
Znaczenie staronordyjskiego słowa "meina-lauss"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- meina-lauss
- adj. blameless, Fms. vi. 109: unhindered, meinbuga-lauss, Grág. i. 307; ef þeim er meinalaust, if they are unforbidden, 26; prestr skal syngja allar heimilis-tíðir at meinalausu, if be is unhindered, Am. 37; oss dugir fagna Ólafs-messu meinalaust, id., Sighvat.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᛁᚾᛅ-ᛚᛅᚢᛋᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)