Meina-lauss

Słownik staronordyjski - meina-lauss

Znaczenie staronordyjskiego słowa "meina-lauss"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

meina-lauss
adj. blameless, Fms. vi. 109: unhindered, meinbuga-lauss, Grág. i. 307; ef þeim er meinalaust, if they are unforbidden, 26; prestr skal syngja allar heimilis-tíðir at meinalausu, if be is unhindered, Am. 37; oss dugir fagna Ólafs-messu meinalaust, id., Sighvat.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᛁᚾᛅ-ᛚᛅᚢᛋᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Am.
Atla-mál. (A. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back