Vöru-virðr
Słownik staronordyjski - vöru-virðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vöru-virðr" (lub vǫru-virðr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vöru-virðr (vǫru-virðr)
- part. = vörugildr; sex hundruð vöruvirðs fjár, Landn. (Ann.) 330; í vöruvirðum eyri, Vm. 7; þrettán hundruð vöruvirð, 71; tvau hundruð í hafna-váðum vöruvirðum, Dipl. iii. 6; í vöruvirðu gózi, v. 3; tvau hundruð í hafnar-váðum, tvau hundruð vöru eða vöruvirt, 7.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vöru-virðr może być bardziej dokładnie napisane jako vǫru-virðr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚢᚱᚢ-ᚢᛁᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)