Bægja

Fornnordisk Ordbok - bægja

Betydelsen av det fornnordiska ordet "bægja"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord bægja kan betyda:bægja

bægja
ð, (an old pret. bagði, Haustl. 18), [bágr], with dat. to make one give way, push one back; tröll-konan bægir honum til fjallsins, BS. i. 464; b. skipi ór lægi, to push the ship from her moorings, FmS. vii. 114; b. vist sinni, to change one’s abode, remove, Eb. 252; þeim bægði veðr, of foul wind, Eg. 245; honum bægði veðr, ok bar hann til eyja þeirra er Syllingar heita, the weather drove him from his course, and he was carried to the islands called Scilly, FmS. i. 145.
bægja
β. absol. to binder; ef eigi b. nauðsynjar, Grág. i. 446.
bægja
2. metaph. to treat harshly, oppress one, BS. i. 550. 3. reflex. with the prep. við; b. við e-n, to quarrel; þá vill hann eigi við þá bægjask, Ld. 56; þá var við enga at bægjask (none to dispute against) nema í móti Guðs vilja væri, BS. i. 128.
bægja
β. bægjask til e-s, to contend about a thing, but with the notion of unfair play; betra er at vægjask til virðingar en b. til stór-vandræða, FmS. vii. 25.
bægja
γ. impers., bægðisk honum svá við, at …, things went so crookedly for him, that…, Grett. MS.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛒᛅᚴᛁᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

dat.
dative.
l.
line.
pret.
preterite.
absol.
absolute, absolutely.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
reflex.
retlexive.
impers.
impersonal.
pers.
person.
S.
Saga.

Verk & författare citerade:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Haustl.
Haustlöng. (A. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back