Byrja

Fornnordisk Ordbok - byrja

Betydelsen av det fornnordiska ordet "byrja"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord byrja kan betyda:byrja

byrja
að, [Swed. börja; lost in Dan., which has replaced it by begynde; Germ. beginnen; and probably also extinct in the mod. Norse dialects, vide Ivar Aasen, who seems not to have heard the word; it is in full use in Icel. and is a purely Scandin. word; the root is the part. pass. of bera A. II]:—to begin.
byrja
I. in the phrase, b. mál e-s, to plead one’s cause, O. H. l. 5; ek skal byrja (support) þitt mál, sem ek kann, Fs. 10, Fms. ii. 65; hann byrjaði hennar mál við Ólaf konung, x. 310; með einum hundraðs-höfðingja þeim er byrjaði mál hans, Post. 645. 96; hefir þú fram byrjat þitt erindi, 655 xxx. 13, Al. 159: this sense, however, is rare and obsolete.
byrja
II. to begin; b. ferð, to begin one’s journey, to start, Edda 1, Fms. iv. 232, Eg. 106, Ld. 162; b. ræðu, to begin a speech, Sks. 238; b. e-t upp, to begin, Bs. i. 825: reflex., Rb. 210: the word is not very freq. in old writers, who prefer the word hefja, incipere, hence upphaf, beginning; in mod. writers hefja is rather archaïc, but byrja in full use, and is used both as act., impers., and reflex.; Icel. say, sagan byrjar, söguna byrjar, and sagan byrjast, all in the same sense.
byrja
III. [bera A. II], mostly in pass. to be begotten, Lat. suscipi; Elias af hjúskap byrjaðr, GrEg. 16; á þeim mánuðum er barn var byrjað, Grág. i. 340; á þeirri sömu nótt sem hann byrjaðisk, Stj. 176; sem þau hittusk á fjallinu Brynhildr ok Sigurðr ok hon (viz. the daughter Áslaug) var byrjuð, Fas. i. 257; heldr ertu bráðr að byrja þann er bein hefir engin, 250 (in a verse).
byrja
IV. impers. with dat.:
byrja
1. [bera C. III], to behove, beseem, be due; sem konungs-syni byrjar, Fms. i. 81; hann gefr sálu várri slíkan mátt sem henni byrjar, Hom. 157; svá byrjaði (behoved) Christo að líða, Luke xxiv. 46; þat byrjar mér meir at hlýða Guði en mönnum, 623. 11; sem aðiljanum byrjaði, Grág. i. 394; sem þeim byrjaði at manntali, i. e. in due proportion to their number, ii. 381; sem byrjar (as it behoves) hlýðnum syni ok eptirlátum, Sks. 12; er helzt byrjar kaupmönnum at hafa, 52.
byrja
2. [byrr], the phrase, e-m byrjar vel, illa, one gets a fair, foul, wind; þeim byrjaði vel, Eg. 69; honum byrjaði vel, 78, Eb. 8; byrjaði þeim vel um haustið, Fms. iv. 293; þeim byrjaði illa, Eg. 158.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛒᚢᚱᛁᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Liknande poster:

Förkortningar som används:

begin.
beginning.
Dan.
Danish.
Germ.
German.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
part.
participle.
pass.
passive.
Scandin.
Scandinavia, Scandinavian.
Swed.
Swedish.
L.
Linnæus.
act.
active.
freq.
frequent, frequently.
impers.
impersonal.
pers.
person.
reflex.
retlexive.
v.
vide.
Lat.
Latin.
viz.
namely.
dat.
dative.
i. e.
id est.

Verk & författare citerade:

Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Post.
Postula Sögur. (F. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Greg.
Gregory. (F. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back