Skeðja
Fornnordisk Ordbok - skeðja
Betydelsen av det fornnordiska ordet "skeðja"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord skeðja kan betyda:skeðja
- skeðja
- pres. skeðr; pret. skaddi; the subj. skeddi does not occur; part. skaddr, skatt; [see skaða]:—to scathe, hurt, with acc.; skeðja líkami þeirra, H. E. ii. 68; ok vilda ek aldri skeðja, Fas. i. 209; ef maðr skeðr þar jörð, Grág. ii. 229; s. þá jörðu, 216; eigi á þá jörðu at s. (to violate) til þess at grafa lík, K. Þ. K. 22; þær þora ekki mýss skeðja, Pr. 474.
- skeðja
- 2. to do scathe to, damage, with dat.; iðrumk ek er ek skadda klæðum hans, that I spoiled his clothes, Sks. 720; þá á landeigandi þá sök, ef jörðu er skatt, Grág. ii. 337; svá at þú skeðir (subj.) jörðunni, Sks. 89 B; er hvergi s. hári sínu, Al. 68; s. váru ríki, 120; ekki má vápn s. henni, Karl. 461; engu hári var skatt, Fms. xi. 309; s. lífi þínu, Sks. 721; s. líkömum þeirra, H. E. i. 464; en þá er skorit er skeðr beini eðr brjóski, Grág. ii. 11; axi var skatt, one ear of corn was damaged, Fas. iii. 13.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛋᚴᛁᚦᛁᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- acc.
- accusative.
- part.
- participle.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- subj.
- subjunctive.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
Verk & författare citerade:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)