að, [gnat], to clatter, rattle; gnötrar (gnottir, Verel.) sverðit hvárt yfir annat, Bret. 55; menn þóttusk heyra at beinin gnötruðu við hræringarnar, his bones clattered, Bs. i. 69: esp. of the teeth, skelfr hann svá mjök at gnötrar í honum hver tönn, Háv. 54; tennr hans nötruðu, Fbr. 149: metaph., þar hlaut at nötra um, Sd. 169:—in mod. usage freq. to shiver, shake, as with cold.