Fyrr
Old Norse Dictionary - fyrr
Betydningen af oldnorske ordet "fyrr"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet fyrr kan betyde:fyrr
- fyrr
- compar. adv. sooner; FYRST, superl. first, soonest: [cp. Goth. faurþis = πρωτον, πρότερον, and faurþizei = πρίν; Engl. for-mer; Swed.-Dan. för, först; Lat. prius.]
- fyrr
- I. compar. sooner, before; því betr þykki mér er vér skiljum fyrr, the sooner we part the better, FaS. ii. 535; at vér bræðr myndim þetta fyrr gört hafa, Nj. 61; veitti Eirekr fyrr, Landn. 216: fyrr enn, before that, Lat. priusquam, enginn veit sína æfina fyrr en öll er (a saying); fyrr enn ek hefir eignask allan Noreg, FmS. i. 3, Nj. 5, Stj. 135, Ld. 176.
- fyrr
- 2. before; ekki hefi ek þar fyrr verit, er …, Eb. 224; sem engi veit fyrr gört hafa verit, K. Á. 28; svá sem fyrr sögðum vér, FmS. x. 366.
- fyrr
- II. superl. first; fyrst sinna kynsmanna, Ld. 162; þá sök fyrst er fyrst er fram sögð, Grág. i. 79; sá fyrst (first) er hánum var first (last) boðit, n. G. l. i. 14: first, in the beginning, foremost, opp. to síðarr or síðast, Eirekr veitti fyrst vel ok ríkmannliga en Hallsteinn síðarr, Landn. 216, v. l.; gékk Hrútr fyrst, foremost, Nj. 6; hreppsóknar-menn eru fyrst aðiljar at þessum sökum, Grág. i. 295; at eigi sé fyrst (for a while) samlendir, Ísl. ii. 386.
- fyrr
- β. sem fyrst, as soon as possible, Nj. 4, Eg. 602.
- fyrr
- 2. for that, because, as, very freq. in mod. usage, but hardly ever found in old writers; and the following passages—fyrst þín bón kemr þar til, Bárð. 171; fyrst hestunum mátti eigi við koma, Sturl. i. 19; fyrst hón er karls dóttir, FaS. i. 22—are all taken from paper MSS.; Bárð. new Ed. 20 has ‘síðan þú leggr þat til,’ and Sturl. MS. Brit. Mus. the proper word ‘er.’
- fyrr
- III. as imitations of Latin supradictus or praedictns are the following—á fyrr-greindum árum (jörðum), aforesaid, Vm. 44, Dipl. ii. 4; fyrr nefndr, afore-named, Stj., BS. passim, but never in old vernacular writingS. fyrr-meir, adv. ‘fore-more,’ i. e. formerly, in former times, Ísl. ii. 365, Finnb. 212, Lv. 64, H. E. i. 434.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚠᚢᚱᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- adv.
- adverb.
- compar.
- comparative.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- n.
- neuter.
- superl.
- superlative.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
- L.
- Linnæus.
- opp.
- opposed.
- v. l.
- varia lectio.
- Brit. Mus.
- British Museum.
- freq.
- frequent, frequently.
- mod.
- modern.
- S.
- Saga.
- i. e.
- id est.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
Værker & Forfattere citeret:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)