Fyrr

Fornnordisk Ordbok - fyrr

Betydelsen av det fornnordiska ordet "fyrr"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord fyrr kan betyda:fyrr

fyrr
compar. adv. sooner; FYRST, superl. first, soonest: [cp. Goth. faurþis = πρωτον, πρότερον, and faurþizei = πρίν; Engl. for-mer; Swed.-Dan. för, först; Lat. prius.]
fyrr
I. compar. sooner, before; því betr þykki mér er vér skiljum fyrr, the sooner we part the better, FaS. ii. 535; at vér bræðr myndim þetta fyrr gört hafa, Nj. 61; veitti Eirekr fyrr, Landn. 216: fyrr enn, before that, Lat. priusquam, enginn veit sína æfina fyrr en öll er (a saying); fyrr enn ek hefir eignask allan Noreg, FmS. i. 3, Nj. 5, Stj. 135, Ld. 176.
fyrr
2. before; ekki hefi ek þar fyrr verit, er …, Eb. 224; sem engi veit fyrr gört hafa verit, K. Á. 28; svá sem fyrr sögðum vér, FmS. x. 366.
fyrr
II. superl. first; fyrst sinna kynsmanna, Ld. 162; þá sök fyrst er fyrst er fram sögð, Grág. i. 79; sá fyrst (first) er hánum var first (last) boðit, n. G. l. i. 14: first, in the beginning, foremost, opp. to síðarr or síðast, Eirekr veitti fyrst vel ok ríkmannliga en Hallsteinn síðarr, Landn. 216, v. l.; gékk Hrútr fyrst, foremost, Nj. 6; hreppsóknar-menn eru fyrst aðiljar at þessum sökum, Grág. i. 295; at eigi sé fyrst (for a while) samlendir, Ísl. ii. 386.
fyrr
β. sem fyrst, as soon as possible, Nj. 4, Eg. 602.
fyrr
2. for that, because, as, very freq. in mod. usage, but hardly ever found in old writers; and the following passages—fyrst þín bón kemr þar til, Bárð. 171; fyrst hestunum mátti eigi við koma, Sturl. i. 19; fyrst hón er karls dóttir, FaS. i. 22—are all taken from paper MSS.; Bárð. new Ed. 20 has ‘síðan þú leggr þat til,’ and Sturl. MS. Brit. Mus. the proper word ‘er.’
fyrr
III. as imitations of Latin supradictus or praedictns are the following—á fyrr-greindum árum (jörðum), aforesaid, Vm. 44, Dipl. ii. 4; fyrr nefndr, afore-named, Stj., BS. passim, but never in old vernacular writingS. fyrr-meir, adv. ‘fore-more,’ i. e. formerly, in former times, Ísl. ii. 365, Finnb. 212, Lv. 64, H. E. i. 434.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚠᚢᚱᚱ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

adv.
adverb.
compar.
comparative.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
l.
line.
Lat.
Latin.
n.
neuter.
superl.
superlative.
Swed.
Swedish.
v.
vide.
L.
Linnæus.
opp.
opposed.
v. l.
varia lectio.
Brit. Mus.
British Museum.
freq.
frequent, frequently.
mod.
modern.
S.
Saga.
i. e.
id est.
m.
masculine.
pl.
plural.

Verk & författare citerade:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Bárð.
Bárðar Saga. (D. V.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back