Fyrr

Norrøn Ordbok - fyrr

Betydning av det norrøne ordet "fyrr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet fyrr kan bety:fyrr

fyrr
compar. adv. sooner; FYRST, superl. first, soonest: [cp. Goth. faurþis = πρωτον, πρότερον, and faurþizei = πρίν; Engl. for-mer; Swed.-Dan. för, först; Lat. prius.]
fyrr
I. compar. sooner, before; því betr þykki mér er vér skiljum fyrr, the sooner we part the better, FaS. ii. 535; at vér bræðr myndim þetta fyrr gört hafa, Nj. 61; veitti Eirekr fyrr, Landn. 216: fyrr enn, before that, Lat. priusquam, enginn veit sína æfina fyrr en öll er (a saying); fyrr enn ek hefir eignask allan Noreg, FmS. i. 3, Nj. 5, Stj. 135, Ld. 176.
fyrr
2. before; ekki hefi ek þar fyrr verit, er …, Eb. 224; sem engi veit fyrr gört hafa verit, K. Á. 28; svá sem fyrr sögðum vér, FmS. x. 366.
fyrr
II. superl. first; fyrst sinna kynsmanna, Ld. 162; þá sök fyrst er fyrst er fram sögð, Grág. i. 79; sá fyrst (first) er hánum var first (last) boðit, n. G. l. i. 14: first, in the beginning, foremost, opp. to síðarr or síðast, Eirekr veitti fyrst vel ok ríkmannliga en Hallsteinn síðarr, Landn. 216, v. l.; gékk Hrútr fyrst, foremost, Nj. 6; hreppsóknar-menn eru fyrst aðiljar at þessum sökum, Grág. i. 295; at eigi sé fyrst (for a while) samlendir, Ísl. ii. 386.
fyrr
β. sem fyrst, as soon as possible, Nj. 4, Eg. 602.
fyrr
2. for that, because, as, very freq. in mod. usage, but hardly ever found in old writers; and the following passages—fyrst þín bón kemr þar til, Bárð. 171; fyrst hestunum mátti eigi við koma, Sturl. i. 19; fyrst hón er karls dóttir, FaS. i. 22—are all taken from paper MSS.; Bárð. new Ed. 20 has ‘síðan þú leggr þat til,’ and Sturl. MS. Brit. Mus. the proper word ‘er.’
fyrr
III. as imitations of Latin supradictus or praedictns are the following—á fyrr-greindum árum (jörðum), aforesaid, Vm. 44, Dipl. ii. 4; fyrr nefndr, afore-named, Stj., BS. passim, but never in old vernacular writingS. fyrr-meir, adv. ‘fore-more,’ i. e. formerly, in former times, Ísl. ii. 365, Finnb. 212, Lv. 64, H. E. i. 434.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚠᚢᚱᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

adv.
adverb.
compar.
comparative.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
l.
line.
Lat.
Latin.
n.
neuter.
superl.
superlative.
Swed.
Swedish.
v.
vide.
L.
Linnæus.
opp.
opposed.
v. l.
varia lectio.
Brit. Mus.
British Museum.
freq.
frequent, frequently.
mod.
modern.
S.
Saga.
i. e.
id est.
m.
masculine.
pl.
plural.

Siterte verk og forfattere:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Bárð.
Bárðar Saga. (D. V.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back