Knía

Old Norse Dictionary - knía

Betydningen af oldnorske ordet "knía"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet knía kan betyde:knía

knía
or knjá, ð:
knía
I. to press, urge, debate; eigi kunnu vér at segja hve lengi þeir kníöðu þetta, FmS. xi. 48; en er þeir kníaðu þetta mál milli sín, Ó. H. 127, (Hkr. ii. 207, FmS. iv. 284 wrongly knýaðu.)
knía
II. most freq. in poetry, but only in the pret. kníði, to knock, strike, press; hamri kníði háfjall skarar, Hým. 2. 1; kníði grindr, Am. 35; hörpu kníði, Akv. 32; hirð kníði árar, Rekst.; kníðum unnir, we rowed, Akv. 36; hinn er kjölslóðir kníði, FmS. xi. 196 (in a verse); þeir kníðu ber báðir, pressed the vine, Skálda (in a verse); þeir kníðu hjálma, FaS. ii. 549 (in averse); þeir kníðu blá borð, Sighvat; atróðr mikinn kníðu (gníðu MS.), Jd. 22.
knía
III. reflex. to struggle, fight hard; harðir kníðusk menn at, FmS. xi. 305 (in a verse).
knía
2. part. kníðr, kníðan kjapt, FmS. viii. 208 (in a verse); foldar síðu brimi kníða, a surf-beaten coast, xi. 307.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᚾᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

v.
vide.
freq.
frequent, frequently.
m.
masculine.
pret.
preterite.
S.
Saga.
reflex.
retlexive.
part.
participle.

Værker & Forfattere citeret:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Akv.
Atla-kviða. (A. II.)
Am.
Atla-mál. (A. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
Jd.
Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back