Knía

Norrøn Ordbok - knía

Betydning av det norrøne ordet "knía"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet knía kan bety:knía

knía
or knjá, ð:
knía
I. to press, urge, debate; eigi kunnu vér at segja hve lengi þeir kníöðu þetta, FmS. xi. 48; en er þeir kníaðu þetta mál milli sín, Ó. H. 127, (Hkr. ii. 207, FmS. iv. 284 wrongly knýaðu.)
knía
II. most freq. in poetry, but only in the pret. kníði, to knock, strike, press; hamri kníði háfjall skarar, Hým. 2. 1; kníði grindr, Am. 35; hörpu kníði, Akv. 32; hirð kníði árar, Rekst.; kníðum unnir, we rowed, Akv. 36; hinn er kjölslóðir kníði, FmS. xi. 196 (in a verse); þeir kníðu ber báðir, pressed the vine, Skálda (in a verse); þeir kníðu hjálma, FaS. ii. 549 (in averse); þeir kníðu blá borð, Sighvat; atróðr mikinn kníðu (gníðu MS.), Jd. 22.
knía
III. reflex. to struggle, fight hard; harðir kníðusk menn at, FmS. xi. 305 (in a verse).
knía
2. part. kníðr, kníðan kjapt, FmS. viii. 208 (in a verse); foldar síðu brimi kníða, a surf-beaten coast, xi. 307.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᚾᛁᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

v.
vide.
freq.
frequent, frequently.
m.
masculine.
pret.
preterite.
S.
Saga.
reflex.
retlexive.
part.
participle.

Siterte verk og forfattere:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Akv.
Atla-kviða. (A. II.)
Am.
Atla-mál. (A. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
Jd.
Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back