Ærsl

Dizionario Old Norse - ærsl

Significato della parola Old Norse "ærsl"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

ærsl
n. pl. frenzy, madness; taka ærsl, to take a mad fit, run mad, Landn. 118; tók hann ærsl ok dó litlu síðarr, Ld. 54; hver ærsl eggja þik, konungr. Al. 77: at hann görði þat eigi í ærslum, in fits of madness, Sks. 707; hann unni henni svá með ærslum, at ríki sitt fyrir-lét hann, Hkr. i. 102: stormr mikill með ærslum, a violent gale. Fms. x. 135. ærsla-fullr, adj. raging, railing, Stj. ærsla-læti, n. pl. ravings, Fas. iii. 499. ærsla-sótt, f. madness, n. G. l. i. 383.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛅᚱᛋᛚ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

adj.
adjective.
f.
feminine.
l.
line.
L.
Linnæus.
n.
neuter.
pl.
plural.

Opere & Autori citati:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back