1 lög-mál (lǫg-mál)
n. prescription, rule of the law; skulum vér þat lögmál hafa um útgörðir várar er fyrr hefir verit, N. G. L. i. 104; með þessu lögmáli skulu börn hans til arfs koma, 152; greiða lögmál, to solve a law point, Grág. i. 7; hafði þat lögmál á verit, at …, it was the old law, that …, 309: = lögskil, mæla lögmálum sínum, Eg. 734.
2 lög-mál (lǫg-mál)
2. ordinance, statute, Th. 82, esp. in an eccl. sense; hlýðinn Guði ok hans lögmáli, Bs. i. 263; Guð hafði þat birt í inu forna lögmáli, Stj. 42, Skálda 209, 210 (of the old and new covenant), Barl. passim: in mod. usage esp. of the Mosaic law, Lögmálið, N. T., Vídal., Pass.
3 lög-mál (lǫg-mál)
COMPDS: lögmálsbók, lögmálsspjöld, lögmálsstaðr, logmálsörk.