Heit

Norrøn Ordbok - heit

Betydning av det norrøne ordet "heit"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

heit
n. a solemn promise, vow; munu yðr heit hans öll föst, Eg. 28, Þorst. St. 55; efnt þykkisk þú hafa heit þín, en nú eru eptir mín heit, Nj. 59; en í engum heitum (engagement) vil ek bindask, Ó. H. 32: in sing. a vow, holy vow, kvað engan hlut batna munu við þat heit, Rd. 248; er honum þótti sem þegit mundi heitið, Glúm. 348; efla heit, to make a vow, Gísl. 90; stofna heit, id., Fms. ii. 16, Sturl. i. 222; festa heit, id., Bs. i. 184: but esp., strengja heit, to make a solemn vow (in the heathen time, whence heit-strenging), Fs. 122, Ísl. ii. 166, Fms. i. 3, xi. 26, Fb. ii. 353, Hrafn. 5; enda heit sitt, Fb. ii. 371: eccl. a vow, offra Drottni heit sín, Stj. 429; heit öll ok testamenta, K. Á. 216: a promise (in marriage), hann bað konunnar ok fékk heitið hennar, Edda 23; bregða föstu heiti, to break a promise, Alm. 5.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᛁᛁᛏ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Lignende oppføringer:

Forkortelser brukt:

eccl.
ecclesiastical.
esp.
especially.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
sing.
singular.

Siterte verk og forfattere:

Alm.
Alvís-mál. (A. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back