1 príss
m. [Lat. pretium?], pomp, state; ríkuliga ok með prís miklum, Fms. xi. 315; fara með inum mesta prís, x. 36; reið konungr með þvílíkan prís í Miklagarð, vii. 95; sátu þar nm vetrinn með mikinn prís, Fas. ii. 523; og sigldu þá með prís miklum, Orkn. 376; með prís miklum ok farar-blóma, 370; prís ok prýði, Stj. 142.
2 príss
2. mod. praise, honour, glory, passim.
3 príss
II. price, freq. in mod. usage; háir prísar, góðir prísar.