Hlust

Słownik staronordyjski - hlust

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hlust"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hlust
f. [A. S. hlyst; Hel. hlust = hearing; cp. Gr. κλύω], the ear, prop. the inner part of the ear, cochlea auris, Ad. 6, 9, Nj. 210 (v. l.), FmS. ii. 100, Edda 109, Band. 36 new Ed., Sturl. ii. 85, Eg. 758 (in a verse), passim: the ears of beasts, e. g. seals, bears, birds, or the like are usually called hlust, not eyra, Merl. 1. 38, Fb. i. 133, Eb. 99 new Ed. (v. l.), FaS. ii. 237, FS. 149, 179. hlustar-verkr, m. ear-ache, otalgia,l.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᚢᛋᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
e. g.
exempli gratia.
f.
feminine.
Gr.
Greek.
Hel.
Heliand.
l.
line.
m.
masculine.
prop.
proper, properly.
S.
Saga.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Ad.
Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fél.
Félags-rit.
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Merl.
Merlinus Spa. (A. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back