Snar-völr
Słownik staronordyjski - snar-völr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "snar-völr" (lub snar-vǫlr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- snar-völr (snar-vǫlr)
- m. [provinc. Swed. snar-wral], a ‘turning-stick,’ a tourniquet, a stick by which a cord is tightened; lét hann reka at honum marga snarvölu, Fas. iii. 568: in mod. usage, a twitch, i. e. a cord twisted round the upper lip of a vicious horse while being shod, það er bezt að setja á hann snarvöl!
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego snar-völr może być bardziej dokładnie napisane jako snar-vǫlr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚾᛅᚱ-ᚢᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- i. e.
- id est.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- provinc.
- provincial.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)