Sprökla

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sprökla" (lub sprǫkla)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sprökla (sprǫkla)

að, spelt spraukla, mod. sprikla, [Dan. sprætte], to sprawl, kick with the feet; annarr sprauklar nú, Al. 41, Mag. 134; þeir létu smábörn sprækla á spjóta-oddum, Fms. x. 117: also of fishes, hann nær seiði ok kastar því spriklandi á land upp, Od. xii. 254.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sprökla może być bardziej dokładnie napisane jako sprǫkla.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᚱᚢᚴᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich