Út-röst
Słownik staronordyjski - út-röst
Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-röst" (lub út-rǫst)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- út-röst (út-rǫst)
- f. [Ivar Aasen ut-rast], the outer march or boundary; báðar jarðirnar eru jamstórar til alla útrastar ok útbúða, D. N. ii. 784, v. 435; þá er jarla bági vildi byggja útröst, when the king wished to remove to the ú., Ht. (Edda 55); opp. to heimröst.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego út-röst może być bardziej dokładnie napisane jako út-rǫst.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᚱᚢᛋᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- opp.
- opposed.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.