1 heilla
að, [heill, f.; cp. Dan. hilde = to allure], to bewitch, enchant, spell-bind one; Ketill kvað þær heillaðar, Fms. vi. 110; síðr þik (?) um heilli halir, Hm. 130; ok muntú vera heilluð af úvætti þessum, Fas. iii. 177; heilluð ertu (thou art infatuated) ef þú ætlar minn hug grimman við þik, i. 194; sprota er hann heillar með augu þeirra manna er hann vill, Od. v. 47.