1 hernaðr
(hernuðr), m. a harrying, plundering, as a law term, Grág. ii. 134–136; hefja hernoð ok rán, Bs. i. 493; hafa e-t at hernaði, to rob, N. G. L. i. 344.
2 hernaðr
II. warfare, a raid, foray; fara í hernað, Nj. 41, Fms. i. 144; hefja hernað, to wage war, vii. 7, passim.
3 hernaðr
COMPDS: hernaðarfólk, hernaðarmenn, hernaðarráð, hernaðarsök.