1 réna
að, to dwindle, decrease, Fms. vii. 189, x. 394, Fas. ii. 406; skal sá þat gjalda er réna lét, Grág. ii. 211; þegar heldr rénaði hin harðasta skothríðin, Fms. viii. 289, v. l.: to become dilapidated, ef löggarðr rénar (rænar), Grág. ii. 265; ok rénar kirkja svá at eigi má tíðir í veita, K. Þ. K. 50, Eb. 6 new Ed., v. l.; lítt rénuðu (withered) þar grös, Fb. i. 539.