m. a person present at an assembly, a member of parliament; þeir gengu til lögbergs ok aðrir þingmenn, Nj. 15; þingmenn ok dómarinn, Gþl. 172, Bs. i. 755 (the members of the alþing), and passim (see þingfesti); þingmanna dagleið, a day’s journey for a man travelling to the parliament, Jb. 10.

2. a liegeman belonging to this or that þing-community; a franklin is said to be the ‘þingmaðr’ of such and such a priest (goði); þar sátu þingmenn Rúnólfs í hverju húsi, Bs. i. 20; hann var þ. Styrmis frá Ásgeirsá, Band, (begin.); ek spyr goða alla hverr sér kenni N.M. at þingmanni eða þriðjungs-manni, Grág. (Kb.) i. 40; þeir vóru þingmenn Þorgeirs goða, Lv. (begin.); Guðmundr (the priest) var því vanr, at ríða norðr um héruð á várin ok hitta þingmenn sína, ok ráða um héraðs-stjórn, 17; þingmenn Geitis, Vápn. 19; sendir Geitir orð þingmönnum sínum, 15, Eg. 724, passim; ef goði vill segja þingmann sinn brott or þingi við sik, Grág. i. 165, Nj. 261, Sturl. ii. 35, passim; see þingfesti. þingmanna-leið, f. a day’s journey for a þingmaðr, see the remarks s. v. þingför and þingfarar-kaup; but used in Icel. as a general measure of distance, answering to about twenty Engl. miles; distances on land are still measured so in Icel., e. g. a mountain is a þingmanna-leið milli bygða, cp. Hrafn. 11; see the map of Icel., where one ‘þingmanna-leið’ (or Icel. mile) is put at five geographical miles.