1 þyrmslir
f. pl.; þyrmsl, n. pl.; þyrmslur, f. pl.:—any sacred or lawful obligation of respect or forbearance due to others:
2 þyrmslir
1. as a law phrase, the obligation of a client or dependent towards his master; nú skal leysingi hafa þyrmslir við skap-dróttinn sinn, eigi skal hann í févélum né í fjörvélum við hann vera, né í dómum gegn honum …, hverfa eigi odd né egg móti honum …, bera eigi vitni á hönd honum …, N. G. L. i. 34; svá skulu leysingja-kaup fara þeirra er eigi hafa keypt þyrmslar af sér, 234; þá er hann (viz. the client) ór þyrmslum við þann mann, 211.
3 þyrmslir
2. any obligation, from relationship or the like; allar þær þyrmslur sem hirðmönnum byrjar at hafa innan-hirðar, N. G. L. ii. 440.
4 þyrmslir
3. eccl., of forbidden degrees of relationship; geymi menn at þyrmslum sínum verði lýst áðr samgangr hjóna verðr í millum, H. E. i. 414; þær eru konur aðrar er enn eru í meirum þyrmslum við oss, … ef vér vinnum líkams losta við þær, N. G. L. i. 15: veita þyrmslur úvígðum kirkjum, K. Á. 36; þat er mælt í lögum at eigi skal bera vápn í kirkju … slík þyrmsl eru ok á bæna-húsum …, 38.
5 þyrmslir
4. medic. abstinence, fasting (?); þat görðisk eitt hvert sinn at konungr var í þyrmslum eptir blóðlát sitt, it happened once upon a time that the king was abstaining after blood-letting, Sks. 642. þyrmsla-maðr, m. a law phrase, a kind of client, a dependent ranking between a bondsman and a freeman, N. G. L. i. 158, 220.