1 tor-tíma
(mod. tor-týna), d, to destroy, with dat., Fas. ii. 517, 519, Stj. 456; drepit hafa þeir Jamund ok allt lið hans, ok tortímt hafa þeir guðunum sjálfum, Karl. 231; fyrirbjóðu vér hverjum manni þeim at tortíma eðr þeirra varnaði aflögliga, D. N. i. 80.
2 tor-tíma
2. to kill; engu skyldi tortíma í fjallinu hvárki fé né mönnum, Eb. 7 new Ed.; vildi hann eigi t. hindinni, Þiðr. 165; ok lét öngu tortíma (tortýna Ed.) þar nema kvikfé heimilu, Landn. 254; taka við barninu, fara með þat til Reykjadals-ár ok tortíma því þar, Ísl. i. 19; hánum mátti hvárki tortíma gálgi né virgill, O. H. L. 81.