Gand-reið

Betydning av det norrøne ordet "gand-reið"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

gand-reið

f. the ‘witches’ ride;’ in nursery tales a witch is said to ride on a broomstick, Germ. besenstiel; in old lore they were said to ride by night on wolves, which are hence in poetry called ‘the steeds of witches;’ fá þú mér út krókstaf minn ok bandvetlinga því at ek vil á gandreið fara, FmS. iii. 176; ekki skorti gandreiðir í eynni um nóttina, FaS. ii. 131; hann kvað hann séð hafa gandreið, ok er þat jafnan fyrir stórtíðindum, Nj. 195; cp. also on this subject Ísl. ÞjóðS. i. 440 sqq.; renna göndum, to slide on ‘gands,’ ride a witch-ride; víða hefi ek göndum rennt í nótt, of a witch in Fbr. 124; víta ganda, to bewitch ‘gands,’ i. e. to deal in sorcery, Vsp. 25, cp. the passage in Þiðr. S., fór Ostracia út ok rœrði gand sinn, then O. (a witch) went out (cp. útiseta) and reared her ‘gands,’ i. e. raised ghosts, or gener. exercised her black art,—the MSS. have here even neut. gannd (gönd) sín. The compd spá-gandar in Vsp. seems to mean ‘spae-ghosts’ or spirits of divination.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᛅᚾᛏ-ᚱᛁᛁᚦ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger