Mein-vættr

Norrøn Ordbok - mein-vættr

Betydning av det norrøne ordet "mein-vættr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

mein-vættr
f. a noxious wight, an ogre, = Germ. unhold, of giants, ghosts, monsters, or the like, Fb. i. 526: trölla ok meinvætta, ii. 314; þar mun liggja meinvættr nökkur, Grett. 110: fyrir þeim meinvættum (of highwaymen) er menn hugðu úti liggja, Fs. 4; Steinrauðr enn rammi er mörgum manni vann bót þeim er aðrar meinvættir görðu mein, Landn. 212: má þar engi maðr vera um nætr fyrir trölla gangi ok meinvætta, O. H. L. 57: metaph. a noxious creature, tak meinvætti þessa, Flóv. 34; var hvers-vetna í leitað at eyða þeim meinvættum, ok hafði ekki at sök (of mice), Bs. i. 194; hvat sem meinvætta mæltu þóptar, Bb.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛘᛁᛁᚾ-ᚢᛅᛏᛏᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

f.
feminine.
Germ.
German.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
v.
vide.

Siterte verk og forfattere:

Bb.
Búnaðar-bálkr.
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Flóv.
Flóvents Saga. (G. II.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back