Sæma

Norrøn Ordbok - sæma

Betydning av det norrøne ordet "sæma"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet sæma kan bety:sæma

sæma
(i. e. sœma), d, [sama, sóma], to honour; ef hann vildi sæma (endow, grant) hann í nökkuru léni, Fms. vi. 52; þeirra sætta er vér sém vel sæmdir af í alla staði, Nj. 176; rituðu þá sér hverir þat sem eigi vildu sæma né játa, Bs. i. 718.
sæma
2. sæma við e-t, to bear with, submit or conform to; s. mun ek við slíkt, lízk mér þetta skamlaust, Korm. 192; þeim hlutum er ek vil fyr engan mun við s. (put up with), Fms. ii. 51; ferlegr fótr, en ekki má gaum at því gefa, s. verðr við slíkt, vii. 162; svá stillti hann lífi sínu, at hann sæmði meirr við heiminn (conformed more to the world) en aðrir helgir menn, 655 iii. 4; Skeggi kvað hana helzti lengi hafa sæmt við klækis-mann þann, Þórð. 49; þú, kerling, skalt s. við gestinn, attend, wait on him, Fas. ii. 540.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛅᛘᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

i. e.
id est.
m.
masculine.

Siterte verk og forfattere:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Þórð.
Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back