Slökva
Norrøn Ordbok - slökva
Betydning av det norrøne ordet "slökva" (eller slǫkva)
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet slökva kan bety:slökva
- slökva (slǫkva)
- originally a strong verb, of which there remains only the part. slokinn; in all other parts weak, slökvi, slökði or slökti, slökt; in mod. terms usually spelt and sounded with double k (slökkvi), but less correctly; thus slecþi, i. e. slökði, MS. 625. 70; slökþ, FmS. x. 389; slækva, Barl. 135; but slökkva, Fb. i. 435, l. 34; and slecqua, 625. 70: a strong pres. indic. slökkr has, strangely enough, been restored in mod. language instead of slökkvir, which is always found in the vellums and old writers: [Dan. slukke; cp. Engl. slake]:—to slake, extinguish, esp. of fire; ganga frá sloknum eldi, Gþl. 377; ok var nú allr (the fire) kaldr orðinn ok slokinn, cold and slaked, FmS. xi. 35; Reginn slökkvir nú ljósin öll, FaS. i. 12 (slökkr Ed. from a paper MS.): jafn-skjótt sem þat er slökkt, Stj. 123; þótti mér slökt hit sætasta ljós augna minna, Nj. 187; svá sem vatn slökvir eldinn, 655 xi. 4; hón slökvir svá hans synd sem vatn slökvir eld, K. Á. 76; tekr sefvisk, kastar í ljósit ok slökvir þat, Gísl. 29; S. þrysvar eldinn, 7; þeir fengu eigi fyrr slökt, FmS. viii. 341; báru konur sýru í eldinn ok slöktu niðr fyrir þeim, Nj. 199: metaph., ætt öll farin ok slökð, extinct, dead, FmS. x. 389.
- slökva (slǫkva)
- 2. to slake, quench, of thirst; slökvir hann þorsta í munni hafðr, Hb. 544. 39; S. andar þorsta, Hom.; slökva hungr sinn, Barl. 35, Fb. i. 435; hann slœktti (sic) þar nú þorsta sinn, Barl. 198.
Ortografi: Cleasby & Vigfusson-boken brukte bokstaven ö for å representere den opprinnelige norrøne vokalen ǫ. Derfor kan slökva mer nøyaktig skrives som slǫkva.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛚᚢᚴᚢᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- esp.
- especially.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- indic.
- indicative.
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pres.
- present.
- S.
- Saga.
- m.
- masculine.
Siterte verk og forfattere:
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)