Veðja
Norrøn Ordbok - veðja
Betydning av det norrøne ordet "veðja"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet veðja kan bety:veðja
- veðja
- að, [Ulf. ga-wadion = ἁρμόζειν; A. S. weddian; Scot. wad; Germ. wetten; Dan. vædde]:—to lay a wager, bet; with dat., veðja um e-t, or absol., veðja höfði um getspeki, Vþm. 19; veðjar Loki höfði sínu við þann dverg, Edda 69; ek vil veðja um við þik, at ek mun finna …, Ó. H. 75, FmS. vi. 369; skal víst veðja hér um, FaS. i. 318; viltú veðja við oss, at …, 317; ef menn veðja, hafi at alls engu, Gþl. 522; veðit eigi optarr við úkunna menn, FaS. i. 319; þeir reiddusk ok veðjuðu, Korm. 142.
- veðja
- II. a Norse law term, [Swed. vädja], to appeal; þá skolu þingmenn skjóta dómi þeirra veðjuðum á fylkis-þing, n. G. l. i. 88; verða þar aðrir veðjaðir (= for-veðjaðir?) ok af sínu máli, id.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᛁᚦᛁᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- absol.
- absolute, absolutely.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- Scot.
- Scottish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- L.
- Linnæus.
- Swed.
- Swedish.
Siterte verk og forfattere:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)