1 fagnaðr
and fögnuðr, m., gen. fagnaðar, pl. ir, [Goth. faheds = χαρά], joy, Greg. 68, Hom. 85; gaudium er fögnuðr, Bs. i. 801; eilífr f., Hom. 42, Stj. 44; himinríkis f., heavenly joy, Fms. x. 274; óvina-fögnuðr, triumph, joy for one’s foes, Nj. 112.
2 fagnaðr
β. metaph. welcome, good cheer, Hkr. i. 50, Eg. 535, Fms. i. 72, iv. 82; görðu henni fagnað þá viku alla, 625. 86: the phrase, kunna sér þann fagnað, to be so sensible, so clever, Band. 9, Hkr. ii. 85, v. l.; öl ok annarr fagnaðr, ale and other good cheer, Grett. 98 A. In the N. T. χαρά is often rendered by fögnuðr, Mark iv. 16, Luke i. 14, ii. 10, viii. 13, x. 17, xv. 7, 10, John iii. 29, xv. 11, xvi. 21, 22, 24, xvii. 13, Rom. xiv. 17, xv. 13, 2 Cor. ii. 2, etc., in the same passages in which Ulf uses faheds; fögnuðr is stronger than gleði.
3 fagnaðr
COMPDS: fagnaðaratburðr, fagnaðarboðskapr, fagnaðardagr, fagnaðareyrendi, fagnaðareyru, fagnaðarfullr, fagnaðarfundr, fagnaðargrátr, fagnaðarheit, fagnaðarkenning, fagnaðarkrás, fagnaðarlauss, fagnaðarlúðr, fagnaðarmark, fagnaðaróp, fagnaðarraust, fagnaðarsamligr, fagnaðarskrúð, fagnaðarstaðr, fagnaðarsæll, fagnaðarsöngr, fagnaðartíð, fagnaðartíðindi, fagnaðarveizla, fagnaðarvist, fagnaðaröl.