1 regla
u, f. [Lat.], a rule, Sks. 641, Mar.; Eddu regla, Lil. 97, Gd. 2, and mod. passim: a convent, convent life, Sks. 694, Fms. viii. 245, 276, Ó. H. 195, Bs. passim.
                        2 regla
2. a bolt, Germ. riegel, Stj. 363: a ruler, rule.
                        3 regla
COMPDS: reglubók, reglubróðir, regluhald, regluligr, reglumaðr, reglustaðr, reglustika.