1 lækning
f. a cure, as also the art of healing, Nj. 154, Sks. 117, Stj. 625, Hom. 133, Bs. i. 639–643:—medicine, góð lækning, Pr. 473; lækningar kaup, a fee for a cure, N. G. L. i. 67; lækningar lyf, a medicine, Stj. 272, see lyf; lækuingar bragð, a cure, Fms. viii. 442. lækninga-maðr, m. a leech, = læknir.