1 höfði (hǫfði)
a, m. a headland, Landn. 54, Fb. i. 541, 542, Eb. 62, Rd. 267, Krók. 46, 52.
2 höfði (hǫfði)
II. local name of a farm, whence Höfða-menn, m. pl. the men from Höfði, Landn.
3 höfði (hǫfði)
III. a carved head, ship’s beak; amb-höfði, hjart-h., arn-h., hest-h., karl-h., orkn-h., svín-h.; whence höfða-skip, n. a ship with beaks.