1 tímgask
ð (spelt and sounded tíngast), dep. to thrive; lítt hafa menn setið yfir várum hlut Mýra-manna, þá er oss tímgaðisk, Sturl. i. 225.
2 tímgask
2. to increase, multiply, of breeding; eprir þat kom hafr til geita hans, ok tingaðisk þá svá skjótt fé hans, at hann varð skjótt vellauðigr, Landn. 271.