1 iðja
1. að, [Old Engl. ithe = thrive, Chaucer]:—to do, perform, be active, busy; þeir skyldu engan hlut eiga at iðja, Lv. 13; veit engi maðr hvat þeir hafa iðjat, Fas. i. 71; víst ávalt þeim vana halt, vinna, lesa og iðja, Hallgr.; segðu þegar þú iðja átt, íllt sé þér í hendi, a ditty.
2 iðja
2. u, f. [Dan. id = a pursuit]:—activity, doing, business, profession, Eg. 134 C, Hrafn. 5, Fas. i. 244, Bs. i. 83, Fms. ii. 199, Þiðr. 25.
3 iðja
COMPDS: iðjufullr, iðjulauss, iðjuleysi, iðjumaðr, iðjusamr.