Leit

Betydningen af oldnorske ordet "leit"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

leit

f. a search, exploration, as also an exploring party, expedition; jarl var sjálfr í leitinni, Nj. 131; fóru þrír í hverja leit, Eg. 220; konungr mun seint af hyggja um leitina, Fms. vi. 381; skipta þeir liði sínu í helminga til leitar í skóginum, x. 218; þeir spurðu at hestum þeim, er þeir vóru á leit komnir, the horses which they were ‘laiting’ come in search of, Ísl. ii. 349: plur., hvers þú á leitum ert, what art thou seeking? Fsm.: in a local sense, skulu vér fara dreift, þvíat leitin er víð, Fms. i. 70: in plur. leitir, ‘sheep-laiting,’ the search for sheep in the mountain pastures in autumn.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛚᛁᛁᛏ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser