1 ragna
að, [regin], to imprecate, use exorcism; hygg ek at þú hafir ragnat at mér svá rammar vættir at ek varð at falla fyrir, Fms. ii 150; nema þeim ragni íllska eðr úvizka, unless they be cursed (afflicted?) with illness or insanity, N. G. L. i. 3.
2 ragna
2. in mod. usage, to swear; blóta og ragna, to curse and swear.