1 fága
að, to polish, clean; f. saltkatla, Fas. ii. 499, Eg. 520 (vide eik); f. hest, to curry a horse, Sks. 374; öll fáguð (painted) með brögðum, Fms. v. 345.
2 fága
2. metaph. to cultivate; fága jörðina, to till the earth, 549 B; f. akr, Mar. 188: of arts, science, sem hann fágaði þá iðn lengr, Lv. 115.
3 fága
β. to worship; f. heiðin guð, Stj. 576; f. heiðin sið, Lex. Poët.; f. helga menn, H. E. i. 243.