1 refði
n. [cp. Gr. ράβδος], a kind of rod, staff, cudgel; þeir sá mann, hann hafði r. í hendi, Fær. 220, 221; þat var búningr hans hvers-dagliga, at hann hafði kyrtil svartan ok refði í hendi. Boll. 358; hann hafði r. um öxl, Fms. vii. 19; konungr hafði í hendi r. gullbúit, … konungr hóf upp refðit ok slé með Þór, svá at hann hraut af stallanum ok brotnadi, i. 44; r. silfrbúit ok gyllt, vii. 194; hann hafði öxi í hendi, ok lýstr til Þorsteins, kom öxar-skaptið í herða-toppinn, en refðis-munnrinn …, Sturl. i. 152; hann sló með einn r. á brún honum svá at hón sprakk í sundr, Karl. 61; konungr sló hann með gullbúnu refði í höfuðit, Fms. iii. 196.