1 upp-vöxtr (upp-vǫxtr)
m. [Dan. opvæxt], the up-growth, the youth; efniligr í uppvexti, Eg. 147; lítill var u. hans, Fms. vii. 239; seinligr í uppvexti, iv. 89.
2 upp-vöxtr (upp-vǫxtr)
2. growth, tallness; mikill u. risa þeirra, Al. 68. uppvaxtar-maðr, m. a grown-up man, Grett. 92.