1 af-leiðis
adv.
2 af-leiðis
1. loc. astray, out of the path, Sd. 146, 655 xvii. 4.
3 af-leiðis
2. metaph., færa a., to pervert, Stj. 227, 519; þeir lugu á okkr, en þú færðir orð þeirra a., you perverted their words, Bs. i. 7, Glúm. 327; Snúa e-m a., to seduce, Andr. 625. 75.
4 af-leiðis
β. impers., e-u þokar a., turns out wrong, Bs. i. 340.