1 trýta
t, [Ivar Aasen tryta], to growl, murmur; trýtti æ trönu-hvöt, Hðm.; the passage is somewhat corrupt, but the word is still used in Icel.; kerling trýtir æ sem tíðast at bera fyrir Thomam, bróður Christjan, þat er hón hefir bezt til, ertrnar, eplin ok ostana, Thóm. 360.