1 gnægr
adj., mod. nægr, = gnógr; þú hefir þat gnægara, er meira þarf við, Lv. 43; því at lands-folkit var gnægt til, i. e. populous, Hkr. i. 45; hann á nægri börn en kýr, he is better stocked with bairns than kine, Bs. ii. 141; skaupi gnegr, full of contempt, scoffing, Ad. 2.