1 rök-semd (rǫk-semd)
f. reason, authority; hann skynjaði brátt hvílíkrar röksemdar Brandr ábóti var, Bs. i. 681; fyrirbjóða af páfalegu valdi ok röksemd, K. Á. 228: móti röksemd ritninganna, against the authority of Scripture, 230; meiri er röksemd þessarar ritningar, en allr glöggleikr mannlegs skilnings, Stj. 12; hin fyrsta er drottnunar r., … annat er upphafsins r.,20; bióðum vér með valdi ok r. þessa þings, H. E. 469; á mannligar bóklistir ok Guðligar röksemdir, theological learning, 585.
2 rök-semd (rǫk-semd)
2. so also in mod. usage authority, energy in discharging one’s duty.