Bekkjar-gjöf
Słownik staronordyjski - bekkjar-gjöf
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bekkjar-gjöf" (lub bekkjar-gjǫf)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bekkjar-gjöf (bekkjar-gjǫf)
- f. ‘bench-gift,’ an old custom to offer a gift to the bride whilst she sate on the bride’s bench at the wedding festival, Ld. 188, cp. Fms. ii. 133, and in many passages in Fritzner from D. N. it seems to be synonymous with línfé (lín, a veil), as the bride’s face on the wedding day was veiled; ganga und líni is a poët. phrase used of the bride on the bridal bench, yet Fms. x. 313, línfé eða b.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego bekkjar-gjöf może być bardziej dokładnie napisane jako bekkjar-gjǫf.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚴᚴᛁᛅᚱ-ᚴᛁᚢᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)